Kinderen moeten gezond en veilig kunnen opgroeien, hun talenten kunnen ontwikkelen en naar vermogen meedoen in de samenleving. De ouders zijn hiervoor als eerste verantwoordelijk, maar als het niet goed gaat thuis en vrijwillige jeugdhulp niet werkt, kan de rechter een kind onder toezicht stellen wat inhoudt dat er een jeugdbeschermer wordt aangewezen die zorgt voor ondersteuning, begeleiding en bescherming van het kind of de jongere in het gezin. Het gaat dan om gedwongen jeugdhulp die alleen te rechtvaardigen is als die zo geregeld is dat een kind of jongere daar baat bij heeft. Gemeenten zijn sinds 2015 verantwoordelijk voor de uitvoering daarvan.

Tijdens deze workshop zullen we deze gedwongen jeugdhulp bezien vanuit een specifieke invalshoek, namelijk als alternatief voor strafrechtelijk optreden en ter preventie van jeugdcriminaliteit. Het gaat dan om een specifieke doelgroep, jongeren die door problemen thuis dreigden te ontsporen en vatbaar zijn voor het ontwikkelen van een criminele carrière. Hoe ervaart een jongere deze gedwongen hulpverlening en onder welke omstandigheden is deze zinvol en te rechtvaardigen? Hoe zorg je als gemeente dat bij de uitvoering van deze maatregel het belang van de jongere voldoende voorop staat? En hoe moet vanuit dat perspectief worden gekeken naar plaatsing in gesloten jeugdhulp?